Пасланне на Ражджаство Хрыстова
епіскапа Барысаўскага і Марʼінагорскага Веніяміна
епіскапа Барысаўскага і Марʼінагорскага Веніяміна
Неба і зямля сёння злучыліся, бо нарадзіўся Хрыстос:
сёння на зямлю прыйшоў Бог, і чалавек на Нябёсы ўзыйшоў!
(Сціхіра свята на ліціі)
богалюбівыя інакі і інакіні, дарагія браты і сёстры!
З сардэчнай радасцю аб Сыне Божым, які зʼявіўся ў плоці, віншую ўсіх вас са светаспасіцельнай урачыстасцю Ражджаства Хрыстова!
Мэту прышэсця ў свет Спасіцеля лаканічна выказаў свяціцель Афанасій Вялікі, які жыў у IV стагоддзі ў Александрыі: «Бог стаў чалавекам, каб чалавек стаў богам». Прыняўшы Хрыста як Бога ўцялесненнага, мы набываем ад Яго моц і магчымасць сапраўды стаць багамі па мілаце, вярнуцца да мэты свайго існавання, здабыць сапраўдны сэнс жыцця. Такім на пачатку і быў задуманы Адам, але здарылася трагедыя, якую перамяніў Сам Бог, які сёння нарадзіўся, які стаў Новым Адамам, і абнавіў, адрадзіў першага Адама. У пакорлівай Віфлеемскай пячоры Бог аказаў нам вялікае дабрадзейства — стаў Чалавекам, каб Сваёй любоўю ўвайсці ў нашыя сэрцы, пераадолець нашу састарэласць і грахоўнасць, стаць нашым Айцом, Які благаслаўляе і асвячае нас «ва ўсе дні да сканчэння веку» (Мф. 28:20).
Чым можна адказаць на такую блізкасць Бога, на Яго спагадлівасць, любоў і давер, сведкамі якіх мы зʼяўляемся ў гэта цудоўнае свята? Уважлівым разглядам свайго жыцця, трапяткім і беражлівым стаўленнем адзін да аднаго, добрасумленнай працай, ахвярнасьцю і любоўю ў сямʼі і, вядома, жывымі зносінамі са сваім Творцам у малітве і Таінствах Царквы. Для гэтага зазірнем унутр свайго сэрца і ацэнім свае пачуцці, думкі і жаданні перад абліччам Вечнага Жыцця, якое выявілася цяпер у Богадзіцяці, — ці захоча Ён узлегчы ў яслях нашай душы?
Веру, што зямля наша ніколі не збяднее людзьмі, цвёрдымі ў веры, якія імкнуцца да духоўнага ўзыходжання і якія думаюць як аб дабрабыце бліжняга і сваёй Айчыны, так і аб выратаванні ўласнай душы. Навамучанікі і вызнаўцы зямлі Беларускай, здзяйсняючы сваё служэнне ў межах Барысаўскай епархіі, выявілі дзівосныя прыклады богападобнага жыцця, у якім вечнае заўсёды пераважае над часовым. У 2018 годзе мы будзем малітоўна адзначаць 80-годдзе з дня пакутніцкай смерці свяшчэннамучанікаў: прасвітараў Уладзіміра Зубковіча, Дзімітрыя Плышэўскага і епіскапа Рыльскага Іаана (Пашына). Прыклад жыцця навамучанікаў, іх стойкасць у веры, ахвярнае служэнне людзям і Богу не могуць пакінуць нас абыякавымі і патрабуюць пачцівай увагі і глыбокага асэнсавання.
У гэтыя святочныя дні, малітоўна перажываючы найвялікшую падзею чалавечай гісторыі, будзем словам і справай, самім жыццём сведчыць навакольнаму свету аб непераходзячай любові Божай, дадзенай у таямніцы Богаўцялеснення. Святы ўсяленскага і пазача́савага маштабу, прападобны Парфірый Каўсакалівіт, які з усімі абыходзіўся з бязмежнай ласкай і разуменнем, не аддзяляючы праведных ад грэшных, увесь час казаў: «Малітва — гэта набліжэнне да кожнага Божага тварэння з любоўю, гэта значыць — кожны рух здзяйсняць з любоўю, усё рабіць з любоўю». Зважаючы на прыклад Богадзіцяці Хрыста і следуючы словам прападобнага, пастараемся прымірыцца з блізкімі, адкінем грахоўныя звычкі, праявім добрыя сямейныя пачуцці, будзем усё рабіць з любоўю, захоўваючы такі парадак на ўвесь надыходзячы Новы год.
А міласэрны Гасподзь няхай наведае Сваёй благадаццю і чалавекалюбствам кожнага з нас, нашы семʼі, прыходы, святыя манастыры, каб мы змаглі ад шчодрасці і лішку сэрца дарыць адзін аднаму мір, радасць і любоў!
З Ражджаством Хрыстовым!
ВЕНІЯМІН,
епіскап Барысаўскі і Марʼінагорскі
РОЖДЕСТВЕНСКОЕ ПОСЛАНИЕ
епископа Борисовского и Марьиногорского Вениамина на русском языке
Небо и земля днесь совокупишася, рождшуся Христу:
днесь Бог на землю прииде, и человек на Небеса взыде!
(Стихира праздника на литии)
Возлюбленные о Господе всечестные пастыри,
боголюбивые иноки и инокини, дорогие братья и сестры!
С сердечной радостью о явившемся во плоти Сыне Божием поздравляю всех вас с мироспасительным праздником Рождества Христова!
Цель пришествия в мир Спасителя лаконично выразил живший в IV веке в Александрии святитель Афанасий Великий: «Бог стал человеком, чтобы человек стал богом». Приняв Христа как Бога воплотившегося, мы приобретаем от Него силу и возможность действительно стать богами по благодати, возвратиться к цели своего существования, обрести истинный смысл жизни. Таким изначально и был задуман Адам, но случилась трагедия, которую изменил Сам Бог, ныне родившись и став Новым Адамом, обновив Адама первого, обветшавшего. В смиренной Вифлеемской пещере Бог оказал нам великое благодеяние – стал Человеком, чтобы Своей любовью войти в наши сердца, преодолеть нашу ветхость и греховность, стать нашим Отцом, благословляющим и освящающим нас «во все дни до скончания века» (Мф. 28:20).
Чем можно ответить на такую близость Бога, Его снисхождение, любовь и доверие, свидетелями которых мы являемся в этот святой праздник? Внимательным рассмотрением своей жизни, трепетным и бережным отношением друг с другом, честным и добросовестным трудом, жертвенностью и любовью в семье, и, конечно, живым общением со своим Творцом в молитве и Таинствах Церкви. Для этого заглянем внутрь собственного сердца и оценим свои чувства, мысли и желания перед лицом Вечной Жизни, явленной ныне в Богомладенце, – благоволит ли Он возлечь в яслях нашей души?
Верю, что земля наша никогда не оскудеет людьми, твёрдыми в вере и стремящимися к духовному восхождению, думающими как о благе ближнего и своего Отечества, так и о спасении собственной души. Новомученики и исповедники земли Белорусской, совершавшие своё служение в пределах Борисовской епархии, явили дивные примеры богоподобной жизни, в которой вечное всегда преобладает над временным. В 2018 году мы будем молитвенно отмечать 80-летие со дня мученической кончины священномучеников: пресвитеров Владимира Зубковича, Димитрия Плышевского и епископа Рыльского Иоанна (Пашина). Пример жизни новомучеников, их стойкость в вере, жертвенное служение людям и Богу не могут оставить нас равнодушными и требуют почтительного внимания и глубокого осмысления.
В эти праздничные дни, молитвенно переживая величайшее событие человеческой истории, будем словом и делом, самой жизнью свидетельствовать окружающему нас миру о непреходящей любви Божией, дарованной в тайне Боговоплощения. Святой подвижник вселенского и вневременного масштаба, преподобный Порфирий Кавсокаливит, который со всеми обращался с безграничной лаской и пониманием, не отделяя праведных от грешных, постоянно говорил: «Молитва – это приближение к каждому Божиему творению с любовью, это значит – каждое движение совершать с любовью, всё делать с любовью». Взирая на пример Богомладенца Христа и следуя словам преподобного, постараемся примириться с ближними, отбросить греховные привычки, проявить добрые семейные чувства, будем всё делать с любовью, сохраняя такое устроение на весь грядущий Новый год.
А милосердный Господь да посетит Своей благодатью и человеколюбием каждого из нас, наши семьи, приходы, святые обители, чтобы мы смогли от щедрот и избытка сердца дарить друг другу мир, радость и любовь!
С праздником, дорогие отцы, братья и сестры!
С Рождеством Христовым!